کد مطلب:369447
جمعه 22 بهمن 1395
آمار بازدید:368
دعای 11- از دعاهای امام علیهالسلام است در عاقبت به خیری
(1) ای که یاد او برای یاد کنندگان بزرگی است و ای که سپاس او برای سپاس گزاران پیروزی است و ای که اطاعت او برای فرمانبران رهایی است، بر محمّد و خاندانش درود فرست و دلهای ما را به یاد خود از هر یادی و زبانهای ما را به سپاس خود از هر سپاسی و اعضای ما را به اطاعت خود از هر اطاعتی مشغول ساز.
(2) و اگر برای ما فراغت از کار مقدّر نمودهای، پس آن را با تندرستی قرار ده که در آن گناهی ما را نگیرد و خستگیای به ما نرسد. تا نویسندگان بدیها با نامهای خالی از کردار زشت از نزد ما بازگردند و نویسندگان خوبیها -به سبب آنچه از نیکیهای ما نوشتهاند- شادمان برگردند.
(3) و آن هنگام که روزهای زندگانی ما به سر رسید و اوقات عمرمان سپری شد و ما را دعوت تو -که چارهای جز پذیرفتن آن نیست- فراخواند، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و پایان آنچه نویسندگان کارهایمان برای ما میشمارند، توبه پذیرفته شده قرار ده که ما را پس از آن بر گناه و نافرمانی انجام شده توبیخ نکنی.
(4) و در برابر گواهان، پردهای که با آن ما را پوشاندهای کنار نزن، روزی که اخبار بندگانت را آشکار میکنی.
(5) به درستی که تو مهربانی به هر که تو را خوانَد و اجابت کنندهای برای هر که تو را صدا زند.